What the fuck is happiness

Neden iki “s” var ki hiç anlamamışımdır. Şimdi hep konuşulur mutluluk nedir, yok ben mutlu olamıyorum, işte mutlu olmak için şöyle olmak şu ve bu ve o benim olmalı gibi konular hakkında düşünülür.
Bence tartışma iki boyutlu olmalıdır. Genel mutluluk yane huzur nedir.
Tabii ki bunun diğer ucu stres ve sıkıntıdır.Yani huzursuzluktur.
Bu arada insan üzülür çok normaldir ama bu da butn duygular ve anlık mutluluk gibi ne yazıkki geçicidir. İnsanın genel bir hali vardır ama.....

Yaşadıklarımdan gördüklerimden duyduklarımdan bu “huzur”un o anki şartlarla hiçbir alakası olmadığına karar verdim. Bir insan ya “huzur” ludur. Ya değildir. “huzur” lu olunmaz doğulur da demek istemiyorum. Bilmem kaç bin yıldır sonuçta bu huzuru aramaktadırlar ve bulanlar da vardır. Tabii ki doguştan demeyelim ama yetişme şeklinden dolayı zaten huzurlu insanlar vardır ki çok azlardır; onları da toplum baskısı tehditi olan huzursuzluk takip eder çoğunlukla da içine çeker. Çünkü çoğu insan kendini özel hissedebilmek için diğerlerinin kendisiyle ilgilenmesini ister.
Bunun en kolay yolu huzursuzluk mutsuzluktur.
Oysaki huzurlu olmak çok güzel. Mutluluğu da heyecanı da aşkı da arkadaşlığı da yanlızlığı da sarhoşluğu da yoğunluğu da ve de üzüntüyü siniri doya doya yaşamanı sağlıyor.

Evet insan genel olarak ya “huzur”ludur ya da “huzursuz”dur. Ve bunu ne zaman konuşsak insanlar ben vurdum duymaz değilim derler aslında çok bencilce bir cumledir çünkü benim problemlerim seninkilerden buyuktur derler boyle diyerek oysaki herkesin derdi kendine en büyüktür.
Temelde “huzur”lu olmanın yolu bunu gerçekten istemek ve gerçekten öyleymiş gibi inanmakta ve de yavaş yavaş(ki inanırsan) öyle yaşamaya başlarsın.

Şimdi bu “huzur”u yakalamak çok kolay dersem kimse inanmayacak.
İnsanlar kendilerinde olan şeyleri açığa çıkarmak için illa bir aşamadan geçmeleri gerektiğine kendilerini öyle bir inandırmışlar ki...

Onun için size o aşamayı veriyorum.
Bu yazıyı sabredip de sonuna kadar okursan çok “huzur” lu olacaksın.

Ben sürekli sırıtıyorum.
Ben sürekli gülüyorum.
Ben çok mutluyum.
Ben ne istersem o oldu.
Ben ne istersem o oluyor.
Ben neye inanırsam o yum.
Ben çok huzurluyum.