tarih;17 aralık.
yer;koç müzesini ilerisi.
Kahramanlar;BEN BAHADIR ÇAĞRI
Davinci nin icatları sergisinden çıktık bakırköye döncez.ama ordan otobüs yok.
haliç köprüsünün gidiş tarafına çıkmamız lazım.o köprüyü bilen bilir mcd köyden bakırköy veya ilersine gidenler haliç i o köprü sayesin de geçersiniz.bu köprü kabus gibi bi köprü.her neyse o köprünün iğrenç merdivenlerinden çıkmak zorundaydık.merdivene yaklaştıkça keskin bi sidik kokusu sardı etrafı.we çıkmaya başladık ama çok tırsdık her an bi ceset veya tinerci veya bi eroinmanla karşılaşabiliriz diye.çıktık çıktık ve sona vardık.son mu gerçekten son.daracık bi kaldırımdenizin üstünde bi yol ve 100 km/h ile yanımızdan geçen tır araba ne warsa.üstümüze geliyorlar.ve yer sallanıyor.o kadar sallanıyor ki kenara tutunma ihtiyacı hissediyoruz.nereye gitceğimizi bilmiyoruz.yavaş yavaş alıştık ve ne tarafa gitceğimize karar verdik.köprüden aşşağı uçak yapıp attık.daha sonra ilerledik ilerledik.bariryerlerin üstünden atlayıp karşıya geçtik.
burda otobüs duragı vardı.biraz bekledik geldi otobüs.bakırköyde inince toprağı öpüyodum.
burda otobüs duragı vardı.biraz bekledik geldi otobüs.bakırköyde inince toprağı öpüyodum.
1 comment:
az bile anlatmış
cunku bu arada sabah evden cıkarken hava cok sıcak oldugundan koprunun ustunda aksam ayazı mahvetti bizi
bir de bariyerlerin uzerindaen atlayıp karsıya gecmek..
tam bir koyden indim sehre durumu yane
Post a Comment