Şiirlerimden

Robot Arkadaşlarım

Kızarkadaş kolumda

Mutlu, sokak yolunda

Kız biraz havalı

Kır kökenli çok baktı

Hoşuna gitmedi onun da

Korktu pıstı koluma

Dedim korkma bebeğim

Ben şimdi hallederim

Fonda latin havası

Kolda jilet yarası

Cahillik hat safhada

Anlamaz edebiyat parçalasanda

Geldi baktı suratıma

Dedim gitsene kardeşim

Dedi seni dövücem

Dedim o kadar emin olma

Benim robot tanıdığım var

Seni çok pis döver

Duyguları bulunmadığından

Ciğerini deler

Need diyon lan sen dedi

Bizim kır kökenli

Dedim Robo fayvotu enemidir karşındaki.

bi kafa dış ve bi kafa dış ve bi yumruk dış

huaa huaaaa.

donk

çıtonk.